De pedagogische opdracht van het jongerenwerk

Jongerenwerkers werken zich een slag in de rondte, zonder dat ze daarvoor veel credits ontvangen. Het is een beroepssoort die zich wispelturig gedrag van bestuurders moet laten welgevallen: dan is het hot, vaker not. Het heeft te maken met verwachtingen die moeilijk waar te maken zijn, wisselingen in politieke kleur (van talentontwikkeling naar overlastbestrijding) en maatschappelijke druk op lokale bestuurders om snel en effectief om te gaan met jongerenoverlast: hangen, brommers, graffiti en kleine vergrijpen.

Tegelijkertijd verandert ook de jongerenwereld razendsnel en dus ook datgene waarmee de jongerenwerker moet dealen. Welvaart en geld spelen nu meer dan twintig jaar geleden: het niet hebben van voldoende middelen, maar wel willen meedoen leidt tot schulden en criminaliteit. Hersenonderzoek wijst erop dat de hersenhelften van pubers zich niet in het zelfde tempo ontwikkelen met als gevolg dat zij gevoeliger zijn voor verslavingen en andere risico’s. And last but not least, de wijze waarop jongeren communiceren is totaal anders: straattaal, facebook, twitter, msn en sms.

Wat betekenen al die veranderingen voor het jongerenwerk? Een recent inzicht is dat jongeren die niet leren wat wel of niet kan, wat wel of niet belangrijk is, snel vast lopen in de samenleving. Het jongerenwerk heeft ook een pedagogische taak.

De komende jaren staat het jongerenwerk voor een complexe opdracht. Dit congres is bedoeld om gezamenlijke perspectieven te ontwikkelen op wat het jongerenwerk in deze tijd aan jongeren kan bieden. Wat houdt die pedagogische opdracht precies in en in samenwerking met welke andere professionals krijgt deze opdracht gestalte? Dat zijn de centrale vragen tijdens dit congres.